3.9.23

ΣΑΝ ΤΟ ΠΟΡΤΟΚΆΛΙ

Πόσο μ'αρέσει το πορτοκάλι

Η λέξη πιο πολύ απ' το φρούτο

Η ροή του λόγου του

Αυτο το ρο και το λάμδα

Στη σωστή απόσταση

Όπως ορίζεται απ'το πι και το κάππα

Όπως κι εγώ απ'όλους

Με Ρο και λάμδα 

Ωραία κι αλάργα

Τόσο όσο πρέπει

( ή και παραπάνω; )

Με κείνη τη γλύκα του πορτοκαλιού

Τη δροσερή την αλλιώτικη

Που συχνά πικρίζει κιόλας

Κι άλλοτε σε ξινίζει

(Ή σε ξενίζει; )

https://youtu.be/GH9Zhttps://youtu.be/GH9ZNf5wzgg?si=DXUKrOQYO95F7CL3Nf5wzgg?si=DXUKrOQYO95F7CL3




2.7.23

IN RETROSPECT



 Ένας τύπος συνηθισμένος

Σε πρώτη ανάγνωση τουλάχιστον

Απ'το βλέμμα του κρεμόταν μια καχυποψία 

Κι ας ήταν το χαμόγελο διάπλατο 

Ζύγισε με μια φευγαλέα ματιά την τάξη του

Εμάς τους δύσπιστους δηλαδή

Και ίσως μέσα του μετάνιωσε που ήρθε

Μετά από οδοντίατρο είπε

Τί ταλαιπωρία, σκέφτηκα 

Ο σαρκασμός του ήταν πολύ υπόγειος

Δεν τον αντιλαμβανόσουν εύκολα

( Ίσως και να μην υπήρχε )

Όμως κάτω από 'κείνα τα ουδέτερα σχόλια 

Για όσα η τάξη είπαμε και γράψαμε 

Υπήρξε μία κριτική

Την κράτησε για τον εαυτό του

Από ευγένεια;

Δεν έχει σημασία. 

Σημασία έχει που στο τέλος 

Κάτι έμεινε

Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι να μείνει κάτι;

Δεν ήταν τόσο συνηθισμένος ο τύπος τελικά.

https://youtu.be/v0nmHymgM7Y


16.6.23

Ο ΔΙΚΌΣ ΜΟΥ ΠΝΙΓΜΌΣ ΤΟΥΣ


Πώς να σε κολυμπήσω θάλασσα ξανά;

Τα νερά σου γίνανε ταφόπλακα

Η αλμύρα σου είναι από δάκρυα σαστισμένων παιδιών

Τα κύματά σου είναι οι τελευταίες αγκαλιές απελπισμένων μανάδων 

Πώς να σε κολυμπήσω θάλασσα ξανά;

Τα ψάρια σου έχουν στα δόντια τους ανθρώπινο αίμα

Τα βράχια σου τσακίσανε ζωές και όνειρα

Στα φύκια σου μπλέχτηκαν πεθαμένα σώματα 

Πώς να σε κολυμπήσω θάλασσα ξανά;

Εσένα που με λύτρωνες

Με εξάγνιζες

Με ένωνες με Θεό και Άνθρωπο •


Δεν θα σε κολυμπήσω θάλασσα ξανά

Θα πέφτω μέσα σου πέτρα

Ασήκωτο το βάρος 

Της αμαρτίας μου

Της αδυναμίας μου

Της απραξίας μου

Με ένα λυγμό και μια συγγνώμη 

Με την απελπισία μου επιμνημόσυνη δέηση

Έτσι θα πέφτω μέσα σου θάλασσα

Μονάχα έτσι πια 

https://youtu.be/avM8IICWq60








6.6.23

ΓΕΝΈΘΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ



 Φίλοι μαζεμένοι στη βεράντα

Στα κρυστάλλινα ποτήρια του ουίσκι

Διαθλώνται παρελθούσες στιγμές

Απ'το παράταιρα σκισμένο τζην

Χάσκουν αμήχανες ευχές

Μεσήλικα αστεία

Σε αναπαράσταση αλλοτινών γέλιων

- μα πώς ξεθυμαίνει έτσι κι η χαρά κι η λύπη, σχεδόν νομοτελειακά,

ποσά αντιστρόφως ανάλογα με την ωριμότητα μας-

Κι όμως εσένα σε φαντάζομαι να γελάς δυνατά

Σθεναρά αντιστεκόμενος στη φθορά

Μ' ένα σαρδόνιο χαμόγελο

Κι ένα αυτοσαρκαστικό σχόλιο

Στην άκρη της γλώσσας σου

Εμφατικό ουσιαστικά μιας κάποιας υπεροχής σου

(Στον παρατηρητικό τουλάχιστον αποδέκτη)

Και στο πίσω μέρος του μυαλού σου

Η επιθυμία για ένα σώμα

Ένα δώρο φτιαγμένο από φιλιά

Με κορδέλες δυο χέρια 

Περιτύλιγμα ανάσες κοφτές

Να σφάξεις τον χρόνο

Να μη σου βγαίνει μπροστά

Να νικήσεις .

( Όπως πάντα σου άρεσε)

https://youtu.be/Dnd_e6SD2M8







14.4.23

ΑΧ ΜΑΜΑ



 Αχ μαμά

Εσύ με το μαχαίρι κόβεις ψωμί

Αργά και προσεκτικά φέτα φέτα

Σαν να εξαρτάται απ'το σχήμα τους

Η αξία της ύπαρξής σου

Αχ μαμά

Τις άτσαλες μπουκιές που κόβω τους ανθρώπους 

Με τα χέρια, άγαρμπα, βιαστικά

Να χορτάσω την πείνα μου για τη ζωή

Πώς θα συγχωρήσεις;

Εσύ με το ψαλίδι κόβεις πανιά

Πρακτικά κι επιδέξια, πόντο πόντο

Σαν να βασίζεται στο ρούχο που φτιάχνεις

Η πορεία του κόσμου

Αχ μαμά

Τις ψαλιδιές που κάνω σε μνήμες και ζωές

Σε χρόνους παρελθόντες και μέλλοντες

Με το βλέμμα σαστισμένο και το σώμα στον αέρα

Πώς θα καταλάβεις;


Κι όμως

Τα ίδια μαχαίρια και τα ίδια ψαλίδια

Είχαμε πάντα μαμά

Τις λεπίδες τους μαζί τις ακονίζαμε 

Κάθε που κόβω

Εσύ μου κρατάς το χέρι

Τις τομές που δεν κατάφερες εσύ  κάνω 

Αχ μαμά 


https://youtu.be/MZ1A55fUmB4







15.3.23

ΤΟΥ ΤΆΣΟΥ




 TOY ΤΑΣΟΥ

Ακόνισα το μαχαίρι της θλίψης

Έκοψα κομμάτια την οδύνη

Τη μοίρασα σε συγγενείς και φίλους

Ψέματα ήταν τελικά

Δεν λιγοστεύει ο πόνος

Που μοιράζεται

Ίδιος ο βράχος στο στήθος μου

Ίδια η μελανιά στο βλέμμα μου

Για τα μάτια σου

Τα παράθυρα στο παιδί που υπήρξα

Τα για πάντα κλεισμένα

Για τα δικά μου ζωντανά κομμάτια 

Που θάφτηκαν μαζί σου

Κι ο ποιητής ψέματα έλεγε

Δεν είναι οι κάργιες στα κεραμίδια ο θάνατος 

Δεν είναι οι γυναίκες που δεν ξέρουν ν'αγαπηθούν

Έμαθα τον θάνατο τώρα

Είναι η οδύνη της αμετάκλητης απουσίας

Που πικραίνει την μπουκιά και το βλέμμα μου

Και πώς να συνεχίσω;

Δύσπιστος πια σε θεούς

Ανθρώπους και στίχους

Με το κρίμα να λιμνάζει

Μια στον λαιμό 

Και μια στα μάτια μου

Να ψυχορραγώ στο τελευταίο μας

Αντίο

Αδελφή μου!

https://youtu.be/-RT3uFugS0k



6.11.22

Επί στίχου κρεμάμενη


Έχεις σκοντάψει σε στίχο σαν πέτρα αιχμηρή μπροστά σε γκρεμό

κάτι αποπνικτικά μεσημέρια μέσα σε τέσσερις τοίχους οθόνες για τις σκηνές της ζωής σου;

Έχεις νιώσει τη λέξη του ποιήματος βρόγχο στο λαιμό σου

κάτι παγωμένα μεσάνυχτα που μετράς και αναμετριέσαι με ζωντανούς και πεθαμένους;

Μην λες λοιπόν σώζει η ποίηση.

Η ποίηση σε κόβει, σε ματώνει, σε πληγώνει.

Για αυτό τη χρειάζεσαι

Στην ευτυχία σου απλώς ζεις

Δεν υπάρχουν στίχοι τόσο δυνατοί όσο η χαρά σου

Την θλίψη σου διαβάζεις στο ποίημα 

Αυτή μεταλαμβάνεις και μ'αυτή το μεταφράζεις

Μη λες λοιπόν σε σώζει η ποίηση 

Κι αν βγεις ζωντανός, χλεύασε τον ποιητή

Που δεν κατάφερε να σε τσακίσει.

( Και δως του μια ακόμη ευκαιρία)

https://youtu.be/O18XysgNNFk

29.10.22

ΥΠΌ ΌΡΟΥΣ


Πόσο αθώα σε τεμαχίζω και παίρνω το κομμάτι που χρειάζομαι, το βολικό μέρος του Όλου σου. Πόσο εύκολο να αγαπώ το λίγο σου στο Τότε και στο Αν. 

Στο Παρ'όλα αυτά ποιός αγαπάει;

Αποσπάσματα σωμάτων και ψυχών για να συμπληρώσουμε το παζλ της εγωκεντρικής μας ζωής. Έτσι, αναίμακτα, διαλέγουμε την εύκολη εκδοχή ενός έρωτα μικρού, ανεπαρκούς, για να είμαστε μονίμως στο απυρόβλητο, στο ασφαλές. Μα πόση φωτιά να σε τυλίξει με τον πυροσβεστήρα μόνιμα στα χέρια? 

https://youtu.be/GOJk0HW_hJw


20.7.22

Των γραμμάτων


/Του Α/

Απασφαλισμένες Αλήθειες μου
Αναφανδόν σου Άπλωσα•
Αδίκως.

/ Του Β /
Με Βακτηρία το Βλέμμα σου
Βαδίζω ακόμη τα Βράδια
Βαριανασαίνοντας

/ Του Γ /
Γδέρνοντας ένα ένα τα Γράμματα
Γύρω απ'τον δικό σου τον Γρίφο 
Γυρίζω

/Του Δ/
Τα Δόντια σου στο Δέρμα μου•
Σε Δικά σου σημάδια
Δέσμια

/ Του Ε /
Έλεγες ήταν Έρωτας•
Έρεβος Εντός μου Έγινε
Ερημιά

/ Του Ζ /
Ζόρικη Ζαριά η Ζεύξη μας
Μα στη Ζάλη της
Ζωντανεύω

/ Του Η /
Ηχηρά φιλιά Ηδυπαθή
Ηλεκτρισμένα σώματα
Ηχοχρώματα

/Του Θ/
Θαυμαστή θύμηση
Η θωριά σου σαν θεριού
Κάθε που με ήθελες

/ Του Ι /
Ιδιαζόντως Ισχυρός Ίμερος•
Ιέρεια κι Ικέτιδα μαζί
Ιχνηλατώ τον Ίσκιο του

/ Του Κ /
Καρδιές Καρφωμένες σε Κενό
Κατασιγασμένες Κραυγές•
Κρίματα

/ Του Λ /
Λιμνάζουν στον Λαιμό μου τα Λάθη
Λευτερώστε τη Λήθη
Λύστε με

/ Του Μ /
Τη Μελίχρυση Ματιά σου
Τη Μιλιά και τη Μελάνη σου
Μετάλαβα

/ Του Ν /
Τα Νύχια μου στα Νεύρα σου
Ο Νους μου στους Νυγμούς σου•
Νυχτώνω

/ Tου Ξ /
Ξέφτια από λέξεις σου Ξεμπλέκω
Ξεδιαλύνω Ξόρκια
Ξεγλιστράω

/ Του Ο /
Ομολογώ Ολοκαύτωμα
Στην Οδύνη του Ολέθρου του
Ολισθαίνω

/ Του Π /
Παλιννοστούντες Πόθοι
Πλεύσεις Παρελθόντων Παθών
Πρόκες Πάνω μου

/ Του Ρ /
Ραντεβού στη Ράχη του Ρίγους
Στη Ροή της Ράθυμης Ρουτίνας
Ρέκτες Ρομαντισμού

/ Του Σ /
Σημάδεψα το Σώμα σου με τη Σελήνη
Σάρκασε ο Στίχος•
Σώπασα

/ Του Τ /
Τελετουργικά Τεμάχισα Το Τέλος
Το Τελευταίο Ταγκό μας
Τέρψη και Τυραννία

/ Του Υ /

Υφέρπει Υποδόρια η Ύλη σου
Στους Υγρόληκτους  Υπαινιγμούς της Υφής σου
Υποκύπτω

/ Του Φ /
Φαύλο το Φως του Φάρου σου
Φάλτσα τα Φεγγάρια σου
Φυλλορροώ

/ Του Χ /
Χίμαιρες Χαμένες
Χαρακωμένη η Χαρά
Χαθήκαμε

/ Του Ψ /
Ψηλάφηση Ψεμάτων
Ψίθυροι και Ψελλίσματα
Ψυχορραγήματα

/ Του Ω /
Ώρα της Ωδής
Στο Ωφέλιμο της Ωριμότητας•
Το Ωραίο δεν Ωρύεται πια


/ Έτσι κι αλλιώς, αναλφάβητοι στον έρωτα και στη ζωή. /

https://youtu.be/t_MkCV_MkgE


28.12.21

27.12.21

ΣΈΠΙΑ


Αλμυρό τοπίο περίπου σε σέπια

Ακριβώς όπως οι αναμνήσεις μου

Ελαφρώς τρικυμιώδεις 

Νοσταλγία καρφωμένη στην άμμο

Ακριβώς όπως η ψυχή μου

Με μία εσάνς ερήμωσης

Διάχυτη ψυχρή γαλήνη

Ακριβώς όπως το σώμα μου

Σε αχλή παρελθούσης φασαρίας

Τα βλέμματα μας βυθισμένα σε τοπία

Πώς μας βρίσκουν αντιμέτωπους με τον εαυτό μας!



(Δεν υπάρχει μελαγχολικό τοπίο.Υπάρχει μόνο η μελαγχολία του συνειρμού του.)


Σημ. Δύο άνθρωποι που μοιράστηκαν μια βαθειά σιωπή αφημένοι στο συναίσθημα της ίδιας θέας έχουν πάντα αυτή τη στιγμή ως μία κάποια σύνδεση κι ας μην έχουν μιλήσει ποτέ για αυτό. Κυρίως όταν δεν έχουν μιλήσει για αυτό.

Background music: https://youtu.be/vkQbumKrUbw







23.9.21

ΚΑΛΟΚΑΊΡΙ ΤΟ ΜΆΤΑΙΟ


 Το καλοκαίρι όλα λιώνουν στον ήλιο

Καμία εμπιστοσύνη στο όνειρο

Αυταπάτες λουσμένες σ' αλμυρό νερό

Αφηνόμαστε ανίδεοι σε λάγνες θάλασσες-

Το Ω του θερινού θαύματος 

Πόσο γρήγορα ψάχνει το Χ 

Να βαρυγκομήσουν παρέα για το μάταιο-

Το φθινόπωρο αφουγκράζομαι πιο σωστά

Οι μυρωδιές της βρεγμένης γης

Η σαφήνεια των αισθήσεων

Επαναφορά στο απτό κι ας είναι της φθοράς


Αθώο πρωτοβρόχι

Ναυάγησε κανείς σε μια σταγόνα σου;

Background music: https://youtu.be/Wsv72Bg0BF4



28.8.21

Προφορική Καλλιγραφία


 Είναι κάποιοι άνθρωποι που μιλούν καλλιγραφικά. Που η φωνή τους λυγίζει και γέρνει στο τέλος της εκφοράς της λέξης, που η χροιά τους είναι σαν το μακρόσυρτο χάδι της πένας στο χαρτί, που το κάθε γράμμα το προφέρουν με χάρη και σεβασμό.  

9.5.21

ΤΗΣ ΗΜΈΡΑΣ ( 2η Κυριακή του Μάη)

 


/Ως κόρη/

Σε εκείνη που δεν μπορώ να κρύψω τη λύπη μου ακόμη και κάτω από χίλια ψεύτικα γέλια.

Σε εκείνη που όταν παίρνω ένα κιλό το βλέπει αμέσως αλλά ταυτόχρονα ετοιμάζει τάπερ με δέκα φαγητά γιατί πρέπει να τρώω.

Σε εκείνη που ακόμη ανησυχεί μήπως αμελώ να τρώω φρούτα κι αν πίνω νερό.

Σε εκείνη που ενώ πονάει παντού θέλει να έρθει να μου κάνει τις δουλειές του σπιτιού για να μην κουραστώ.

Σε εκείνη που μου στέλνει μήνυμα ότι αύριο θα κάνει κρύο, "κοίτα μην ντυθείς πάλι ελαφριά".

Σε εκείνη που όσο χρονών κι αν πήγα, όσα κι αν έμαθα, όσο κι αν σπούδασα, ο,τι κι αν κατάφερα, ακόμη ψάχνω το δικό της επιδοκιμαστικό βλέμμα, το δικό της μπράβο.

Μαμά σε σένα!

Σ'αγαπώ!


/ Ως μαμά /

Σαν μάνα μόνο μία ήταν πάντα η έννοια μου. 

Μήπως η Μήδεια, η θαμμένη βαθειά μέσα μου, με ξεγελάσει παίρνοντας μορφή αγάπης κι αντί μαχαίρι κρατήσει θηλιά από φιλιά και χάδια και πνίξει το παιδί χαμογελώντας του. 

Τί τραγικό μετά, να ψάχνει για πάντα την αγάπη στον φονιά του και να φταίω εγώ.


https://youtu.be/se76jnoTqjQ


1.5.21

Μ.ΕΒΔΟΜΆΔΑ

 


Με πρόκες παλιές και σκουριασμένες

Καρφώνω μία μία στους τοίχους 

Τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας

Με επαίσχυντη αδιαφορία για τα πάθη Εκείνου

Την κατάνυξη τη βιώνω εγωιστικά

Εν πλήρει γνώσει και αυτής της αστοχίας


Αποσπώ απ'τον εναπομείναντα εαυτό μου

Ομολογίες λαθών και παθών

Φραγγέλιο οι άυπνες νύχτες κι οι βαρύθυμες μέρες

Ανισορροπώ μεταξύ πεπραγμένων και νοερών αμαρτιών


Κάποιες φορές με σταυρώνω

Άλλες με αποκαθηλώνω

- πόσο να αντέξει ένας θνητός στο σταυρό;-

Προσδοκώ  Ανάσταση Νεκρού Εαυτού

Και ζωή του παρόντος χρόνου

Αμήν

https://youtu.be/rHHMAvLQK1Y





ΑΥΤΌΚΛΗΤΟΙ ΣΩΤΉΡΕΣ

 


Τον ρώτησες τον Σίσυφο
Πριν στερεώσεις τον βράχο του στην κορυφή;
Τον ρώτησες τον Τάνταλο
Πριν τον ταΐσεις και τον ποτίσεις;

Πώς στερείς έτσι αυθαίρετα από κάποιον το βάσανο του;
Πώς τον αφήνεις χωρίς άλλοθι
στην απελπισία του;

Είναι πειρασμός ο ρόλος του σωτήρα
-σύμφωνοι-
Αλλά απόφυγε τουλάχιστον την αυτόκληση

https://youtu.be/9ipCKIxdHTs



30.4.21

ΈΝΑ ΡΑΝΤΕΒΟΎ ΚΙ ΈΝΑ ΒΙΒΛΊΟ


 Αναγνωρίζονται μεταξύ τους οι άνθρωποι που καθορίστηκαν από τα ίδια βιβλία, μαγνητίζονται με έναν τρόπο, σε οποιοδήποτε ετερόκλητο περιβάλλον κι αν βρίσκονται. Υπάρχει ένας κοινός κώδικας επικοινωνίας, ακαθόριστος, μυστικός, σιωπηλός και κυρίως τόσο ανακουφιστικός.

https://youtu.be/P1lexPfr6ag

ΚΥΚΛΟΘΥΜΏ

 


Προσπαθώ να ισορροπήσω

Πάνω στο τεντωμένο ασταθές

Του προδιαγεγραμμένου

Η τήξη της παγωμένης μου

 Επίστρωσης με σαστίζει

Η ρευστότητα του ονείρου

Διαχέεται στην πραγματικότητα

Του δέρματός μου

Τρομάζω και παραπαίω

Το επόμενο βήμα μετέωρο

Και το φεγγάρι να κρατιέται

Από δυο τρεμάμενα χέρια

https://youtu.be/8HW8MbrLQ3M




(ΕΠ)ΟΥΣΙΏΔΗ

 


Δε μιλάμε πια για τα ουσιώδη
- αν ας πούμε άρεσε στη ροδιά που ο ποιητής την έλεγε τρελή-

Μόνο ξερνάμε πικραμένα γκροτέσκα σύμφωνα
κυρίως απ'τα μάτια μας κι αυτά

Δεν μιλάμε πια για τα ουσιώδη
- αν ας πούμε η πρωινή πάχνη
σκοτώνει την ζωή απ'το χορτάρι-

Μόνο δαγκώνουμε τη θλίψη
ή την κάνουμε λίστα για ψώνια
εκβιάζοντας μια ψεύτικη χαρά

Δεν μιλάμε πια για τα ουσιώδη
- αν ας πούμε η βροχή ενοχλείται
όταν την διακόπτει ο ήλιος-

Μόνο αναμασάμε τις ίδιες μέρες
με τα κύτταρά μας στον καναπέ
εμείς πιο νεκροί κι απ'αυτά

- Σε σκουντάω, ζεις; -

https://youtu.be/Ci97rqyYGp8


ΥΠΑΚΟΉ



 Σήμερα με ξύπνησε 

Ένας θρασύς στίχος

Με τόσο βίαιο τρόπο

Μου τράβηξε το πάπλωμα

Με τράβηξε απ'τα μαλλιά

Με κοίταξε αλαζονικά

Κι απαίτησε να γραφτεί

Εδώ και τώρα

Δεν σήκωνε κουβέντα•

Κι εγώ προς έκπληξη μου

Υπάκουσα πρώτη φορά

-Και μάλιστα με προθυμία-

Σε κάποιον γένους αρσενικού.

https://youtu.be/7R8fOgWysLw



ΠΑΛΙΝΔΡΌΜΗΣΗ



Πήγα να καταπιώ μια μεγάλη δόση λήθης

Μήπως και μουδιάσουν οι πόνοι

Άδικος κόπος

Πνίγηκα, ξερόβηξα

Κι από κείνη την ώρα φτύνω μνήμες

( Πώς λέγεται το μπούμερανγκ στα ελληνικά;)

https://youtu.be/2xNFKmBPEBY




ΑΝΑΡΧΊΑ

 

Ήπια ένα ποτήρι τρεχούμενο θυμό

Τράβηξα το φερμουάρ της απόγνωσης μέχρι το λαιμό

Και βγήκα στο πάρκο βόλτα

Έκατσα και σε παγκάκι•

Τόση αναρχία

Μάλιστα.

https://youtu.be/7PtvIr2oiaE


ΚΎΒΟΙ ΖΆΧΑΡΗΣ


 Ανοίγω το παράθυρο πού'χει θέα στο τίποτα

- ξέρεις, είναι τόσο ξεκούραστο το κενό ώρες ώρες-

Κάνω δρασκελιά να το σκάσω απ'τη δυστοπία

Αλλά μπλέκονται τα μαλλιά μου στα κλαδιά του ανέφικτου

Και τα μυαλά μου σκοντάφτουν στα σκοτάδια

-Πού να πας ξεμαλλιασμένη 

Πού να πας ξεμυαλισμένη-

Κάπως έτσι ξεμένω πάντα εδώ

Να υποκρίνομαι ζωή

Κόβoντας κυβάκια το μέλλον μου

Να χω ζάχαρη για τον καφέ της παρηγοριάς 

- ξέρεις, αυτόν τον πρωινό για να βγει μια μέρα ακόμη-.

https://youtu.be/WLKBOJ9jyQg


 

28.3.21

ΠΑΝΣΈΛΗΝΟΣ ( ΠΆΛΙ )

 


Σπαράζει μελλοθάνατο
Το φως της Σελήνης
Κι εσύ δεν ακούς
Λυμαίνεσαι πάλι
Την ολόγιομη ομορφιά της
Αιώνιος δεσμώτης του προφανούς


Background music https://youtu.be/6S7nTLeMdAk


25.3.21

ΑΝΈΦΙΚΤΟ



 Του γύρεψα να κατεβάσει ένα σύννεφο
- να το μαδήσω, να γεμίσω μ' αυτό το μαξιλάρι μου, μπας κι είναι μια φορά ο ύπνος μου ελαφρύς-
κι είπε αυτά δεν γίνονται •
Έτσι κι εγώ τον άφησα
Δεν με αφορά το μπορετό.

Background music https://youtu.be/7wWiC0e3b2I


METAMORPHOSIS

 


Μετουσιώνομαι τελευταία

Το δέρμα μου γίνεται χαρτί

Σκίζεται και τσαλακώνεται

Η καρδιά μου γίνεται γυαλί

Τη μεταφέρω εδώ κι εκεί

Σαν εύθραυστο υλικό

Το μυαλό μου χωμάτινο πια

Δεν αντέχει άλλη πραγματικότητα

Την κάνει μόνο λάσπη

Τα μέλη μου σαν σιδερένια

Πήραν να σκουριάζουν κι αυτά

Το βλέμμα μου σκέτο νερό

Ετερόκλητο συνονθύλευμα υλικών

Έτσι θα φύγω

Background musichttps://youtu.be/fgl_575BMgI







18.3.21

ΒΑΣΙΛΙΚΌ ΎΔΩΡ

 


Η Φορμόλη λέει είναι για τη συντήρηση
Ανθρώπινων ιστών
Εκεί μας βάλανε
Μα μόνο σε μένα ρίξανε οξύ;
Κάηκε η ματιά 
Διαλύθηκε το πετσί του ρόλου
Έλιωσε και τ'όνειρο
Και δεν φταίει η σύνθεσή μου
Κι η γυναίκα του Κλιμτ να ήμουν
Την ίδια τύχη θά'χα
Είναι βλέπεις βασιλικό ύδωρ η συνθήκη
Τη διάβρωση δεν την γλιτώνεις

ΚΆΛΕΣΜΑ

 


Με φωνάζεις στη θάλασσα σου

Μα έχεις τόση φουρτούνα

Στην κόψη του κύματος

Πώς να περπατήσω;

Background music: https://youtu.be/BgIiZ5fiS4k

27.2.21

ΟΛΌΓΙΟΜΟ

 


Νά'το πάλι το φεγγάρι
μονίμως στο απυρόβλητο
Καταντάει εκνευριστικό
Πάντα τόσο ωραίο κι αγέρωχο
Μας φτύνει στα μούτρα
Γελάει σαρκαστικά
Κι εμείς το χαζεύουμε
Χαμογελώντας σαν ηλίθιοι•

Κάτι τέτοιες στιγμές
Συμμαχώ με τον ήλιο
(Τουλάχιστον αυτός συμπάσχει)

Background music https://youtu.be/LWz0JC7afNQ

ΚΎΒΟΙ ΖΆΧΑΡΗΣ

 

Ανοίγω το παράθυρο πού'χει θέα στο τίποτα
- ξέρεις, είναι τόσο ξεκούραστο το κενό ώρες ώρες-
Κάνω δρασκελιά να το σκάσω απ'τη δυστοπία
Αλλά μπλέκονται τα μαλλιά μου στα κλαδιά του ανέφικτου
Και τα μυαλά μου σκοντάφτουν στα σκοτάδια
-Πού να πας ξεμαλλιασμένη 
Πού να πας ξεμυαλισμένη-
Κάπως έτσι ξεμένω πάντα εδώ
Να υποκρίνομαι ζωή
Κόβοντας κυβάκια το μέλλον μου
Να χω ζάχαρη για τον καφέ της παρηγοριάς 
- ξέρεις, αυτόν τον πρωινό για να βγει μια μέρα ακόμη-.


TEST



(Με αφορμή ένα επιβεβλημένο τεστ και μια χαμηλή μέση επίδοση)

Σήμερα θέλω να χειροκροτήσω τους μαθητές μου.Αυτά τα  "έφηβα γεράκια" που τους κόψαμε ξαφνικά τα φτερά, χωρίς να φταίνε καιχωρίς να οφείλουν να είναι σε θέση να αντέξουν το επιβεβλημένο παράλογο.

Παιδιά που απαιτούμε να κάθονται ώρες μπροστά σε μια οθόνη και να ακούνε τις πιεστικές φωνές μας για απόκτηση γνώσης,την ίδια στιγμή που τους στερούμε την γνώση στο πρωτογενές και πιο ουσιαστικό της επίπεδο, το βιωματικό.

Γιατί πλέον το μάθημα είναι μια φωνή, χωρίς βλέμμα, χωρίς άγγιγμα, χωρίς χαμόγελο.Κι εμείς οι μεγάλοι; Γονείς και δάσκαλοι να απαιτούμε να προχωρήσουν, να μάθουν, να μορφωθούν.

Κι αυτά να αισθάνονται λίγοι και μικροί όταν δεν καταφέρνουν το ακατόρθωτο και η ενοχή να γίνεται άρνηση κι η άρνηση ενοχή και κάπου εκεί να αρχίζουν και τα ψυχοσωματικά.

Αυτά τα παιδιά που χάσανε την σχολική τάξη, το διάλειμμα στην αυλή , τις εκδρομές, το μοίρασμα του γέλιου και του κλάματος με τους συμμαθητές τους, ό,τι δλδ μπορεί να ισορροπήσει την σκληρή δουλειά που απαιτείται απ'αυτούς ως μαθητές,  που χάσανε ό,τι δεν επιστρέφεται.

Σ'αυτά τα παιδιά, που οι Αχρείοι  "Άριστοι" μας επέβαλαν να βαθμολογήσουμε, τί βαθμό έπρεπε να βάλω; Ε, φέτος δεν θέλω να βαθμολογώ, θέλω μόνο να τα χειροκροτώ. Τους χρωστάω ένα ευχαριστώ που αντέχουν και μια συγγνώμη που δεν φροντίσαμε τον κόσμο τους καλύτερα.

Background music https://youtu.be/j1bRCL4k3Oo

20.2.21

ΣΧΌΛΙΟ ΣΕ ΖΩΓΡΑΦΙΚΌ ΠΊΝΑΚΑ (2)


Πυρακτώθηκε το όνειρο

Έγινε μάζα φλόγες 

Πήρε δρόμο

Βρίσκω κεντρί ελπίδα

Βλασταίνω δρασκελιά

Το φτάνω!

Background music https://youtu.be/Yam5uK6e-bQ

ΣΧΌΛΙΟ ΣΕ ΖΩΓΡΑΦΙΚΌ ΠΊΝΑΚΑ (1)



 Ελικοειδή ανάταση επιχειρεί η ψυχή μας
Οι πεταλούδες της ανοίγουν τον δρόμο
Κρατώντας αστραπές στο ένα χέρι 
Κι  ενα μάτσο αγριολούλουδα στο άλλο 
Τείνει στους ουρανούς
Καρπώνεται ήλιους βροχές σύννεφα και προχωρά
Επιβάτης στο τρένο των εποχών
Προορισμός η Ανάληψη.

ΗΜΙΘΑΝΉΣ Η ΜΈΡΑ



Σε μετωπική σύγκρουση με το Προβλέψιμο τραυματίζεται σοβαρά κι αυτή η μέρα•
Θα κείται ημιθανής μέχρι τα μεσάνυχτα, την βέβαιη ώρα θανάτου της.
Ένα θαύμα μόνο τη σώζει-
Μια ωραία έκπληξη δηλαδή.

11.2.21

ΤΗΣ ΗΜΈΡΑΣ

Δεκαετία του 80, κάπου στη Θεσσαλονίκη, άνοιξη, απέξω πασχαλιές να μοσχομυρίζουν, ένα μικρό κορίτσι βυθισμένο σε μια  "Πολυάννα" , μια μαμά να μαγειρεύει στην κουζίνα, κι ο Καλογιάννης στην κασέτα ξανά και ξανά,  "Άνοιξε το παράθυρο να μπει, δροσιά να μπει του Μάη". 

(Ανοιχτό ήταν, κι αυτόν τον αέρα αθωότητας που φυσούσε στην εποχή πόσο αργά θα τον εκτιμούσαμε.)

Background music https://youtu.be/o4326RVQSQ8

6.2.21

ΤΑ ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΣΜΈΝΑ ΒΙΒΛΊΑ

 Αγαπώ τα βιβλία τα μεταχειρισμένα, τα ταλαιπωρημένα. Αυτά με τις κιτρινισμένες σελίδες απ'τον καιρό και την χρήση. Που οι σελίδες τους είναι διπλωμένες στην άκρη, που έχουν υπογραμμίσεις, άτσαλες σημειώσεις στο περιθώριο, ίσως και κάνα λεκέ από καφέ ή κρασί. Που κάποια γράμματα είναι μουτζουρωμένα από δάκρυα.  Αυτά που μυρίζουν χαρτί ανακατεμένο με άνθρωπο. Τα βιβλία που δεν διαβάστηκαν απλώς, αλλά βιώθηκαν, κουβάλησαν συναίσθημα, σκέψη, έγιναν ψυχή και μνήμη.

Όταν διαβάζω τέτοια βιβλία είναι σαν να μου μιλάνε εκτός απ'τον συγγραφέα και οι προηγούμενοι από μένα αναγνώστες. Τους φαντάζομαι να χαμογελούν, να συνοφρυώνονται, αναρωτιέμαι αν ένιωσαν ό,τι εγώ σε μια κάποια παράγραφο, συνδέομαι μαζί τους με έναν τρόπο ξεχωριστό και τους κουβαλάω μέσα μου με τον ίδιο τρόπο που κουβαλάω το καταστάλαγμα του ίδιου του βιβλίου.

 (Ειδικά όταν αγαπήσω έναν άνθρωπο, θέλω το διαβασμένο του βιβλίο σχεδόν όσο το χάδι του.)

Background music https://youtu.be/ua2k52n_Bvw


ΑΥΤΟΠΑΡΗΓΟΡΗΤΙΚΌ


Ο ήλιος που συμμάχησε πάλι 

με την Αλκυόνη

Η αμυγδαλιά που άνθισε ανεξαρτήτως

Τα μανταρίνια που ωρίμασαν και φέτος


Η αληθινή κανονικότητα είναι πάντα εκεί.

Η δική μας δεν ήταν ποτέ έτσι κι αλλιώς.

Background music https://youtu.be/rnKbImRPhTE

5.2.21

ΆΝΟΙΞΗ Η ΑΝΑΓΚΑΊΑ


Πότε θα'ρθούν τα χελιδόνια

να ψαλιδίσουν τους χειμώνες

απ' τα μάτια μας;

Πότε τα βουλιαγμένα όνειρα

Θα πεζέψουν πάλι το κύμα;

Θέλω να δω ανθρώπους ανθισμένους

Θέλω να τρέξω δρόμους ανοιχτούς

Αυτή η άνοιξη πρέπει να πάρει εκδίκηση για όλα

Μέχρι και για τα λιωμένα φτερά του Ίκαρου


Background music https://youtu.be/laDU6IAs-Lw






30.1.21

ΤΟ ΦΕΓΓΆΡΙ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ


 Ωραία η σελήνη απόψε, αλλά αχρείαστα ρομαντική. Το παραμύθι του λύκου τό'φαγε αμάσητο και η δαγκωνιά γλυκειά. Αύριο θα κλαίγεται που θα της λείπει κομμάτι.

Background music https://youtu.be/ZEcqHA7dbwM

29.1.21

ΤΕΛΟΣ ΤΟ ΑΝΑΒΛΗΘΕΝ

 


Επαναπροσδιορισμός
Απρόβλεπτος
Ανασύνθεση εαυτού
Θέσεων και απόψεων
Ανακατανομή πλούτου συναισθηματικού
Και αγάπης αποθεμάτων•
Γδύθηκα ένα ένα
Τα φορέματα των αντιστάσεων
Και των ηθικών δισταγμών
Έσκισα το πουκάμισο της ενοχής σου
Και σε φίλησα στο στέρνο•
Φιλί φυλακή λυτρωτική
Έρωτας στα άκρα
Αντιφάσεων και υπερβάσεων συνονθύλευμα
Αναδίφηση καινούργιων αισθήσεων
Έρωτος ανάγνωσμα στο βλέμμα
Δύσβατη αναρρίχηση στο φιλί
Τελετουργικό λατρείας εθιστικό
Σπονδές εν αφθονία
Ασπαστήκαμε πίστη καινούργια
Χωρίς να χάσουμε την παλιά
Παραδόξως συνταιριάζουμε τα παράταιρα
Και πορευόμαστε παράλληλα
Τεμνόμενοι ωστόσο τακτικά
Ευθείες εν αναμονή τέλους
Προδιαγεγραμμένου και προαναγγελθέντος
Όμως μονίμως αναβληθέντος
Επ' αόριστον

Background music https://youtu.be/UKoCbhpOKLc















28.1.21

ΓΕΩΜΕΤΡΊΑ


Από το κέντρο τεντώνομαι πάνω στην ακτίνα του κύκλου, του όποιου κύκλου, και μόλις γλιστρήσω στην περιφέρεια, βγάζω το κρυμμένο ψαλίδι απ'το πίσω συρτάρι του μυαλού μου κι αρχίζω να κόβω το σύρμα ρίχνοντας φευγαλέες ματιές γύρω μου, μην και με πάρει πάλι χαμπάρι ο εαυτός μου κι αρχίσει τις νουθεσίες. Κόβω το σύρμα τρυφερά και με χέρι τρεμάμενο, γιατί λυπάμαι που θα χαλάσω το όμορφο σχήμα, αλλά πες μου, πώς να χωρέσει όλη η γεωμετρία μου σε έναν κύκλο;

Background music https://youtu.be/lAwYodrBr2Q

ΑΝΑΙΡΕΣΗ

 


Το τρένο που δεν έφτασε

O χαρταετός που δεν πέταξε

Το φιλί που δεν δόθηκε

Το ταξίδι που ματαιώθηκε

Το άγγιγμα που πάγωσε

Το παγωτό που έλιωσε

Το γράμμα που δεν στάλθηκε

Το τραγούδι που δεν γράφτηκε

Το όνειρο που εξοστρακίστηκε

Ο ποιητής που εξορίστηκε

Αυτή που δεν πήγε

Εκείνος που δεν ήρθε

(Τουλάχιστον εμείς φτάσαμε στο τίποτα χωρίς τις αναιρέσεις.)

Background music https://youtu.be/nMO5Ko_77Hk
   







24.1.21

ΧΩΡΟΧΡΌΝΟΣ ΙΔΙΌΤΥΠΟΣ


Κεκλεισμένων των θυρών

Σε χώρο στενό

Σε ώρα παράταιρη

Υπάρχουμε

Για λίγο

Για πολύ

Σφαλισμένων των παραθύρων

Σε διαδικασία απομόνωσης

Ελλείψει οξυγόνου

Αναπνέουμε

Εγώ εσένα

Εσύ εμένα

Εξοστρακισμένων των ονείρων

Σε απόλαυση του παρόντος

Με πλήρη συναίσθηση

Υπερβαίνουμε

 Εαυτόν

Αμφότεροι

Αποκλεισμένων των λογικών

Σε σπουδές λαγνείας

Με επιμελητή τον έρωτα

Σπουδάζουμε

Ψυχή και σώμα

Απ'την αρχή

Πάντα

Κεκλεισμένων των θυρών

Background music: https://youtu.be/F3anBeLtGlo

23.1.21

ΕΛΠΙΔΑ(;)


Τα σχέδια βυθισμένα στο ταβάνι

Τα όνειρα χαλκομανίες στους τοίχους

Στο στόμα γεύση ταγγή από στάχτη

Στο μπαλκόνι χλευαστικά υπολείμματα φεγγαριού

Η σιωπή ισομοιρασμένη σε λεπτές φέτες

Η ανάσα καρφωμένη με το μαχαίρι στον πάγκο

Οι γυάλινες πεταλούδες γδυτές από χρώματα


Κι όμως•

Κοίτα

Απ'τα ρούχα μου κρέμονται ακόμη κλωστές από ελπίδα.


Background music https://youtu.be/A16VcQdTL80

20.1.21

ΧΟΥΣ ΕΙ


 Όταν ενδύεται το Πνεύμα

Το χωμάτινο σώμα Του

Οι λέξεις μένουν γυμνές

Ανήμπορες

( Μέχρι πότε θα σε σώζει η ποίηση; )

Background music https://youtu.be/c_BcivBprM0

ΠΡΩΙΝΟ




Ηλιαχτίδες δάχτυλα λύνουν έναν έναν τους κόμπους της ραχοκοκαλιάς μου•

Η ελπίδα τεντώνεται νωχελικά.

Background music https://youtu.be/3rV8hYVWjRo 

16.1.21

ΕΝΤΟΣ ΚΙ ΕΚΤΟΣ ΠΑΡΕΝΘΕΣΕΩΝ




Ανοίγω παρενθέσεις με κλώνους από αγιόκλημα

Τοποθετώ επιμελώς τις φωτεινές σκέψεις μου 

Να τις προστατεύσω από την αταξία του μυαλού μου 

Αναπαύονται εκεί αρωματισμένες

Ανέπαφες από την γύρω δυστοπία

Κι αυτό με παρηγορεί.

Τις ζοφερές τις πετάω πέρα απ'τις τελείες

 να τις ξεφορτωθώ

Μα όση δύναμη βάζω στην ρίψη

Τόσο πιο γρήγορα γυρίζουν πίσω

Ανελέητο μπούμερανγκ.

( Εσύ πέρα απ'την τελεία.)

Background music https https://youtu.be/4TYv2PhG89A









ΔΙΑΛΥΣΗ



Διελύθη εις τα εξ ων συνετέθη.  Δυνατότητα ανασύνθεσης αποθαρρυντικά περιορισμένη.

( Εσύ, εγώ, ο κόσμος)

Background music https://youtu.be/p5QfyF9pkHU


ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Βαβέλ


 Η μετάφραση του λεχθέντος, η ερμηνεία του υπονοούμενου και η σιωπή της Σφίγγας•

το κουβάρι του νήματος πιο μπερδεμένο. 

( Η γοητεία της παρένθεσης είναι η σκέψη που δεν κράτησες για τον εαυτό σου τελικά. )

Background music https://youtu.be/ii8pDdC8AiQ

ΣΑΝ ΤΟ ΠΟΡΤΟΚΆΛΙ

Πόσο μ'αρέσει το πορτοκάλι Η λέξη πιο πολύ απ' το φρούτο Η ροή του λόγου του Αυτο το ρο και το λάμδα Στη σωστή απόσταση Όπως ορίζετα...