Η πρώτη αχτίδα του ήλιου
Εκεί που κρέμεται το αναπάντεχο
Πόσο αβίαστα μου χαράζει χαμόγελο
Ξημερώνει χαρά η θερινή αυγή
Ανέφελα τα μάτια στο πρώτο βλέμμα
Κι ο καφές η ίδια πάντα λαχτάρα
Η δροσιά της μέντας στο στόμα
Του αυγερινού φιλί
Θρόισμα φύλλων και πέταγμα πουλιών
Μελιστάλαχτες μελωδίες στον νου μου
Τί ωραίες οι μέρες της χαράς
Αναδύεται ευγνωμοσύνη απ' το κάθε μου κύτταρο
Πόσο σ' αγαπώ ρε ζωή τελικά
( Κι ας είσαι ενίοτε τόσο κιτς και κλισέ )
https://youtu.be/xUj-lfx6vbo?si=uAG8C4Pa1mKz29SN
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου