ΧΑΙΚΟΥ
Συχνά συμβαίνει να μην μπορώ να τιθασεύσω σκέψεις και συναισθήματα και να τα χωρέσω σε συνηθισμένο ποίημα ή πεζό, και τότε τα δάχτυλά μου αρχίζουν να μετρούν συλλαβές ρυθμικά - πέντε, εφτά, πέντε - και οι λέξεις μου φτιάχνουν χαϊκού. Το πολύ συγκεκριμένο της φόρμας τους βάζει τον χαμό του μυαλού σε κάποια τάξη και η έκφραση πειθαρχεί σ'ένα πλαίσιο, που εκείνη την στιγμή δεν νιώθω φυλακή αλλά καταφύγιο. Η έμφαση της φόρμας στην κάθε μία λέξη, ο τρόπος που την φωτίζει και την αναδεικνύει ως αυτοδύναμη μες στη λιτότητα της λειψής φράσης, νομίζω πως κρύβει την ιδιαίτερη σοφία του λαού που την συνέλαβε.
Χαϊκού του χαμού και του εγκλεισμού
