Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα δικαίωμα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα δικαίωμα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

26.12.20

ΔΙΚΑΙΩΜΑ

Η ενοχή της λύπης 


Πάντα έβρισκα την βεβιασμένη, φορεμένη χαρά που συνοδεύεται από υπαγορευμένα χαμόγελα πιο θλιβερή από την φανερή, αυθεντική λύπη. Αυτά τα Χριστούγεννα διεκδίκησα το δικαίωμα στη μελαγχολία και αφέθηκα στη λυτρωτική αγκαλιά της λύπης. Μιας λύπης χωρίς ουσιαστικό προσωπικό αίτιο, μιας λύπης αντίλαλου στην δυστοπία του όλου γύρω μου. Πολυτέλεια θα μου πεις. Ε, αυτή την χρονιά, μέσα στην επιλεγμένη μοναξιά μου, έκανα δώρο στον εαυτό μου αυτή την πολυτέλεια. Κανένα επιτηδευμένο χαμόγελο. 

 Αναλογίζομαι πόσο εκπαιδευμένοι στη "χαρά" έχουμε υπάρξει όλοι από μικρά παιδιά, τότε που οφείλαμε να είμαστε χαρούμενοι επειδή "έχουμε άφθονο φαγητό" ενώ τα παιδάκια στην Αφρική πεινάνε, αργότερα γιατί είμαστε υγιείς ενώ " κοίτα πόσοι παλεύουν με αρρώστιες γύρω σου", μετά επειδή είχαμε μια καλή δουλειά ενώ" θερίζει η ανεργία" και κάπως έτσι, βολεμένοι στην εύνοια της τύχης μας μέσα σ'αυτό το πλαίσιο της μόνιμης σύγκρισης με τα χειρότερα, μάθαμε να απεμπολίζουμε την λύπη απ΄τα συναισθήματά μας γιατί μας μάθανε να μην έχουμε δικαίωμα σ'αυτήν. Είμαστε προνομιούχοι και άμα λυπόμαστε πρέπει να νιώθουμε ενοχές γιατί φτάνουμε στην ύβρη και η ύβρις τιμωρεί ,και θα χάσουμε κι αυτά που έχουμε. Και σ' αυτόν τον αέναο κύκλο ενοχών και φόβου που μας μπλέξανε από μικρά παιδιά, μάθαμε να καταπιέζουμε " αρνητικά " συναισθήματα και να αυτοχαστουκιζόμαστε κάθε φορά που πάει να ξεπηδήσει από μέσα μας μια υποψία θλίψης, δείγμα αγνωμοσύνης και αχαριστίας αφού " τα έχουμε όλα, δεν μας λείπει τίποτα". 

Well, I've got news for you mum! Καμιά φορά μέσα στην τύχη μου, που ούτε δεν αναγνωρίζω, ούτε δεν εκτιμώ, νιώθω μια βαθειά θλίψη. Θέλω να βουτηχτώ σάυτή, χωρίς τύψεις, θέλω να κλάψω για παράπονα μικρά ή μεγάλα, θέλω να κλάψω για μένα, για σένα, για το παιδί που δεν έχει να φάει, για τον άρρωστο που παλεύει με τον θάνατο, για τον άνεργο που φυτοζωεί, για κάθε τι που παέι στραβά μέσα μου και γύρω μου. Θέλω να λυπηθώ χωρίς ενοχές κι ας είναι Χριστούγεννα, κι ας μην ταιριάζει στο κλίμα. 

Δικαίωμα στην μελαγχολία! Τό'χω;

Background music https://youtu.be/5rOiW_xY-kc

ΧΑΡΆ

  Η πρώτη αχτίδα του ήλιου  Εκεί που κρέμεται το αναπάντεχο  Πόσο αβίαστα μου χαράζει χαμόγελο  Ξημερώνει χαρά η θερινή αυγή  Ανέφελα τα μάτ...