Αναγνωρίζονται μεταξύ τους οι άνθρωποι που καθορίστηκαν από τα ίδια βιβλία, μαγνητίζονται με έναν τρόπο, σε οποιοδήποτε ετερόκλητο περιβάλλον κι αν βρίσκονται. Υπάρχει ένας κοινός κώδικας επικοινωνίας, ακαθόριστος, μυστικός, σιωπηλός και κυρίως τόσο ανακουφιστικός.
30.4.21
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΣΑΝ ΤΟ ΠΟΡΤΟΚΆΛΙ
Πόσο μ'αρέσει το πορτοκάλι Η λέξη πιο πολύ απ' το φρούτο Η ροή του λόγου του Αυτο το ρο και το λάμδα Στη σωστή απόσταση Όπως ορίζετα...
-
Φίλοι μαζεμένοι στη βεράντα Στα κρυστάλλινα ποτήρια του ουίσκι Διαθλώνται παρελθούσες στιγμές Απ'το παράταιρα σκισμένο τζην Χάσκουν αμή...
-
Ένας τύπος συνηθισμένος Σε πρώτη ανάγνωση τουλάχιστον Απ'το βλέμμα του κρεμόταν μια καχυποψία Κι ας ήταν το χαμόγελο διάπλατο Ζύγισε ...
-
Αλμυρό τοπίο περίπου σε σέπια Ακριβώς όπως οι αναμνήσεις μου Ελαφρώς τρικυμιώδεις Νοσταλγία καρφωμένη στην άμμο Ακριβώς όπως η ψυχή μου Με ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου