Με πρόκες παλιές και σκουριασμένες
Καρφώνω μία μία στους τοίχους
Τις μέρες της Μεγάλης Εβδομάδας
Με επαίσχυντη αδιαφορία για τα πάθη Εκείνου
Την κατάνυξη τη βιώνω εγωιστικά
Εν πλήρει γνώσει και αυτής της αστοχίας
Αποσπώ απ'τον εναπομείναντα εαυτό μου
Ομολογίες λαθών και παθών
Φραγγέλιο οι άυπνες νύχτες κι οι βαρύθυμες μέρες
Ανισορροπώ μεταξύ πεπραγμένων και νοερών αμαρτιών
Κάποιες φορές με σταυρώνω
Άλλες με αποκαθηλώνω
- πόσο να αντέξει ένας θνητός στο σταυρό;-
Προσδοκώ Ανάσταση Νεκρού Εαυτού
Και ζωή του παρόντος χρόνου
Αμήν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου