Πόσο αθώα σε τεμαχίζω και παίρνω το κομμάτι που χρειάζομαι, το βολικό μέρος του Όλου σου. Πόσο εύκολο να αγαπώ το λίγο σου στο Τότε και στο Αν.
Στο Παρ'όλα αυτά ποιός αγαπάει;
Αποσπάσματα σωμάτων και ψυχών για να συμπληρώσουμε το παζλ της εγωκεντρικής μας ζωής. Έτσι, αναίμακτα, διαλέγουμε την εύκολη εκδοχή ενός έρωτα μικρού, ανεπαρκούς, για να είμαστε μονίμως στο απυρόβλητο, στο ασφαλές. Μα πόση φωτιά να σε τυλίξει με τον πυροσβεστήρα μόνιμα στα χέρια?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου