Νά'το πάλι το φεγγάρι
μονίμως στο απυρόβλητο
Καταντάει εκνευριστικό
Πάντα τόσο ωραίο κι αγέρωχο
Μας φτύνει στα μούτρα
Γελάει σαρκαστικά
Κι εμείς το χαζεύουμε
Χαμογελώντας σαν ηλίθιοι•
Κάτι τέτοιες στιγμές
Συμμαχώ με τον ήλιο
(Τουλάχιστον αυτός συμπάσχει)
Background music https://youtu.be/LWz0JC7afNQ
(Με αφορμή ένα επιβεβλημένο τεστ και μια χαμηλή μέση επίδοση)
Σήμερα θέλω να χειροκροτήσω τους μαθητές μου.Αυτά τα "έφηβα γεράκια" που τους κόψαμε ξαφνικά τα φτερά, χωρίς να φταίνε καιχωρίς να οφείλουν να είναι σε θέση να αντέξουν το επιβεβλημένο παράλογο.
Παιδιά που απαιτούμε να κάθονται ώρες μπροστά σε μια οθόνη και να ακούνε τις πιεστικές φωνές μας για απόκτηση γνώσης,την ίδια στιγμή που τους στερούμε την γνώση στο πρωτογενές και πιο ουσιαστικό της επίπεδο, το βιωματικό.
Γιατί πλέον το μάθημα είναι μια φωνή, χωρίς βλέμμα, χωρίς άγγιγμα, χωρίς χαμόγελο.Κι εμείς οι μεγάλοι; Γονείς και δάσκαλοι να απαιτούμε να προχωρήσουν, να μάθουν, να μορφωθούν.
Κι αυτά να αισθάνονται λίγοι και μικροί όταν δεν καταφέρνουν το ακατόρθωτο και η ενοχή να γίνεται άρνηση κι η άρνηση ενοχή και κάπου εκεί να αρχίζουν και τα ψυχοσωματικά.
Αυτά τα παιδιά που χάσανε την σχολική τάξη, το διάλειμμα στην αυλή , τις εκδρομές, το μοίρασμα του γέλιου και του κλάματος με τους συμμαθητές τους, ό,τι δλδ μπορεί να ισορροπήσει την σκληρή δουλειά που απαιτείται απ'αυτούς ως μαθητές, που χάσανε ό,τι δεν επιστρέφεται.
Σ'αυτά τα παιδιά, που οι Αχρείοι "Άριστοι" μας επέβαλαν να βαθμολογήσουμε, τί βαθμό έπρεπε να βάλω; Ε, φέτος δεν θέλω να βαθμολογώ, θέλω μόνο να τα χειροκροτώ. Τους χρωστάω ένα ευχαριστώ που αντέχουν και μια συγγνώμη που δεν φροντίσαμε τον κόσμο τους καλύτερα.
Πυρακτώθηκε το όνειρο
Έγινε μάζα φλόγες
Πήρε δρόμο
Βρίσκω κεντρί ελπίδα
Βλασταίνω δρασκελιά
Το φτάνω!
Background music https://youtu.be/Yam5uK6e-bQ
Δεκαετία του 80, κάπου στη Θεσσαλονίκη, άνοιξη, απέξω πασχαλιές να μοσχομυρίζουν, ένα μικρό κορίτσι βυθισμένο σε μια "Πολυάννα" , μια μαμά να μαγειρεύει στην κουζίνα, κι ο Καλογιάννης στην κασέτα ξανά και ξανά, "Άνοιξε το παράθυρο να μπει, δροσιά να μπει του Μάη".
(Ανοιχτό ήταν, κι αυτόν τον αέρα αθωότητας που φυσούσε στην εποχή πόσο αργά θα τον εκτιμούσαμε.)
Background music https://youtu.be/o4326RVQSQ8
Αγαπώ τα βιβλία τα μεταχειρισμένα, τα ταλαιπωρημένα. Αυτά με τις κιτρινισμένες σελίδες απ'τον καιρό και την χρήση. Που οι σελίδες τους είναι διπλωμένες στην άκρη, που έχουν υπογραμμίσεις, άτσαλες σημειώσεις στο περιθώριο, ίσως και κάνα λεκέ από καφέ ή κρασί. Που κάποια γράμματα είναι μουτζουρωμένα από δάκρυα. Αυτά που μυρίζουν χαρτί ανακατεμένο με άνθρωπο. Τα βιβλία που δεν διαβάστηκαν απλώς, αλλά βιώθηκαν, κουβάλησαν συναίσθημα, σκέψη, έγιναν ψυχή και μνήμη.
Όταν διαβάζω τέτοια βιβλία είναι σαν να μου μιλάνε εκτός απ'τον συγγραφέα και οι προηγούμενοι από μένα αναγνώστες. Τους φαντάζομαι να χαμογελούν, να συνοφρυώνονται, αναρωτιέμαι αν ένιωσαν ό,τι εγώ σε μια κάποια παράγραφο, συνδέομαι μαζί τους με έναν τρόπο ξεχωριστό και τους κουβαλάω μέσα μου με τον ίδιο τρόπο που κουβαλάω το καταστάλαγμα του ίδιου του βιβλίου.
(Ειδικά όταν αγαπήσω έναν άνθρωπο, θέλω το διαβασμένο του βιβλίο σχεδόν όσο το χάδι του.)
Background music https://youtu.be/ua2k52n_Bvw
Ο ήλιος που συμμάχησε πάλι
με την Αλκυόνη
Η αμυγδαλιά που άνθισε ανεξαρτήτως
Τα μανταρίνια που ωρίμασαν και φέτος
Η αληθινή κανονικότητα είναι πάντα εκεί.
Η δική μας δεν ήταν ποτέ έτσι κι αλλιώς.
Background music https://youtu.be/rnKbImRPhTE
Πότε θα'ρθούν τα χελιδόνια
να ψαλιδίσουν τους χειμώνες
απ' τα μάτια μας;
Πότε τα βουλιαγμένα όνειρα
Θα πεζέψουν πάλι το κύμα;
Θέλω να δω ανθρώπους ανθισμένους
Θέλω να τρέξω δρόμους ανοιχτούς
Αυτή η άνοιξη πρέπει να πάρει εκδίκηση για όλα
Μέχρι και για τα λιωμένα φτερά του Ίκαρου
Background music https://youtu.be/laDU6IAs-Lw
Ωραία η σελήνη απόψε, αλλά αχρείαστα ρομαντική. Το παραμύθι του λύκου τό'φαγε αμάσητο και η δαγκωνιά γλυκειά. Αύριο θα κλαίγεται που θα της λείπει κομμάτι.
Background music https://youtu.be/ZEcqHA7dbwM
Επαναπροσδιορισμός
Απρόβλεπτος
Ανασύνθεση εαυτού
Θέσεων και απόψεων
Ανακατανομή πλούτου συναισθηματικού
Και αγάπης αποθεμάτων•
Γδύθηκα ένα ένα
Τα φορέματα των αντιστάσεων
Και των ηθικών δισταγμών
Έσκισα το πουκάμισο της ενοχής σου
Και σε φίλησα στο στέρνο•
Φιλί φυλακή λυτρωτική
Έρωτας στα άκρα
Αντιφάσεων και υπερβάσεων συνονθύλευμα
Αναδίφηση καινούργιων αισθήσεων
Έρωτος ανάγνωσμα στο βλέμμα
Δύσβατη αναρρίχηση στο φιλί
Τελετουργικό λατρείας εθιστικό
Σπονδές εν αφθονία
Ασπαστήκαμε πίστη καινούργια
Χωρίς να χάσουμε την παλιά
Παραδόξως συνταιριάζουμε τα παράταιρα
Και πορευόμαστε παράλληλα
Τεμνόμενοι ωστόσο τακτικά
Ευθείες εν αναμονή τέλους
Προδιαγεγραμμένου και προαναγγελθέντος
Όμως μονίμως αναβληθέντος
Επ' αόριστον
Background music https://youtu.be/UKoCbhpOKLc
Από το κέντρο τεντώνομαι πάνω στην ακτίνα του κύκλου, του όποιου κύκλου, και μόλις γλιστρήσω στην περιφέρεια, βγάζω το κρυμμένο ψαλίδι απ'το πίσω συρτάρι του μυαλού μου κι αρχίζω να κόβω το σύρμα ρίχνοντας φευγαλέες ματιές γύρω μου, μην και με πάρει πάλι χαμπάρι ο εαυτός μου κι αρχίσει τις νουθεσίες. Κόβω το σύρμα τρυφερά και με χέρι τρεμάμενο, γιατί λυπάμαι που θα χαλάσω το όμορφο σχήμα, αλλά πες μου, πώς να χωρέσει όλη η γεωμετρία μου σε έναν κύκλο;
Background music https://youtu.be/lAwYodrBr2Q
Το τρένο που δεν έφτασε
O χαρταετός που δεν πέταξε
Το φιλί που δεν δόθηκε
Το ταξίδι που ματαιώθηκε
Το άγγιγμα που πάγωσε
Το παγωτό που έλιωσε
Το γράμμα που δεν στάλθηκε
Το τραγούδι που δεν γράφτηκε
Το όνειρο που εξοστρακίστηκε
Ο ποιητής που εξορίστηκε
Αυτή που δεν πήγε
Εκείνος που δεν ήρθε
(Τουλάχιστον εμείς φτάσαμε στο τίποτα χωρίς τις αναιρέσεις.)
Background music https://youtu.be/nMO5Ko_77Hk
Κεκλεισμένων των θυρών
Σε χώρο στενό
Σε ώρα παράταιρη
Υπάρχουμε
Για λίγο
Για πολύ
Σφαλισμένων των παραθύρων
Σε διαδικασία απομόνωσης
Ελλείψει οξυγόνου
Αναπνέουμε
Εγώ εσένα
Εσύ εμένα
Εξοστρακισμένων των ονείρων
Σε απόλαυση του παρόντος
Με πλήρη συναίσθηση
Υπερβαίνουμε
Εαυτόν
Αμφότεροι
Αποκλεισμένων των λογικών
Σε σπουδές λαγνείας
Με επιμελητή τον έρωτα
Σπουδάζουμε
Ψυχή και σώμα
Απ'την αρχή
Πάντα
Κεκλεισμένων των θυρών
Background music: https://youtu.be/F3anBeLtGlo
Τα σχέδια βυθισμένα στο ταβάνι
Τα όνειρα χαλκομανίες στους τοίχους
Στο στόμα γεύση ταγγή από στάχτη
Στο μπαλκόνι χλευαστικά υπολείμματα φεγγαριού
Η σιωπή ισομοιρασμένη σε λεπτές φέτες
Η ανάσα καρφωμένη με το μαχαίρι στον πάγκο
Οι γυάλινες πεταλούδες γδυτές από χρώματα
Κι όμως•
Κοίτα
Απ'τα ρούχα μου κρέμονται ακόμη κλωστές από ελπίδα.
Background music https://youtu.be/A16VcQdTL80
Με τα δόντια μου
Κόβω κι αυτή τη μέρα
Αίμα στο στόμα
/Χαϊκού κακού πρωινού/
Background music https://youtu.be/LsHoZNoSh0s
Όταν ενδύεται το Πνεύμα
Το χωμάτινο σώμα Του
Οι λέξεις μένουν γυμνές
Ανήμπορες
( Μέχρι πότε θα σε σώζει η ποίηση; )
Background music https://youtu.be/c_BcivBprM0
Ηλιαχτίδες δάχτυλα λύνουν έναν έναν τους κόμπους της ραχοκοκαλιάς μου•
Η ελπίδα τεντώνεται νωχελικά.
Background music https://youtu.be/3rV8hYVWjRo
Ανοίγω παρενθέσεις με κλώνους από αγιόκλημα
Τοποθετώ επιμελώς τις φωτεινές σκέψεις μου
Να τις προστατεύσω από την αταξία του μυαλού μου
Αναπαύονται εκεί αρωματισμένες
Ανέπαφες από την γύρω δυστοπία
Κι αυτό με παρηγορεί.
Τις ζοφερές τις πετάω πέρα απ'τις τελείες
να τις ξεφορτωθώ
Μα όση δύναμη βάζω στην ρίψη
Τόσο πιο γρήγορα γυρίζουν πίσω
Ανελέητο μπούμερανγκ.
( Εσύ πέρα απ'την τελεία.)
Background music https https://youtu.be/4TYv2PhG89A
Διελύθη εις τα εξ ων συνετέθη. Δυνατότητα ανασύνθεσης αποθαρρυντικά περιορισμένη.
( Εσύ, εγώ, ο κόσμος)
Background music https://youtu.be/p5QfyF9pkHU
Βαβέλ
Η μετάφραση του λεχθέντος, η ερμηνεία του υπονοούμενου και η σιωπή της Σφίγγας•
το κουβάρι του νήματος πιο μπερδεμένο.
( Η γοητεία της παρένθεσης είναι η σκέψη που δεν κράτησες για τον εαυτό σου τελικά. )
Background music https://youtu.be/ii8pDdC8AiQ
Σκάβοντας
Ανασκαφές στους εαυτούς. Μου.
Σουλάτσο σε μνήμες ερείπια
Αντηχούν φωνήεντα
Αλαλάζοντα οδύνη και χαρά
Σαν τα κύμβαλα του ποιητή
Και κάτι σύμφωνα
Αγκομαχούν για έξοδο
Σφυρίζω δίφθογγες σιωπές
Χρυσόσκονη στο χάπι
Μια το πίνεις μια το φτύνεις
Βγαίνω απ'το σώμα. Μου.
(Εσύ να κοιτάς)
background music https://youtu.be/cP6DOzVmDs8
Θεοφάνεια
Γίνε ο σταυρός
Να βουτήξει στα ύδατά σου
Αν είναι να φανεί ο Θεός
Μόνο εκεί να τον περιμένεις
(Αλλά τα περιστέρια κουράστηκαν
Και τα νερά είναι τόσο παγωμένα)
Background music https://youtu.be/wTrESDwOuyg
Περιφράσσω τη λογική μου με σύρματα ηλεκτροφόρα. Ο απλός φράχτης δεν αρκεί πια. Το παράλογο παραέγινε επικίνδυνο τελευταία.
Μικρόκοσμος
Μέσα στο σπίτι μου είναι αλλιώς
Λέξεις κληματαριές κρέμονται απ'το ταβάνι
Ποτάμια από στίχους ρέουν δίπλα απ'το κρεβάτι μου
Σελίδες αγαπημένων βιβλίων αιωρούνται στον αέρα
Μέσα στο σπίτι μου είναι αλλιώς
Μυρίζει η κανένα με το πορτοκάλι που βράζει στην κουζίνα
Ροδίζουν οι τοίχοι απ'τα όνειρα τα καινούργια
Τραγουδά η σκέψη με νότες κρυστάλλινες ανήκουστες
Μέσα στο σπίτι μου είναι αλλιώς.
Ψάρια καθρέφτες πλέουν σε θάλασσες τοίχους
Πεταλούδες γεννιούνται σε κομμάτια γυαλιού
Κλαδιά από σφένδαμο αγκαλιάζουν σαν χέρια
Μέσα στο σπίτι μου είναι αλλιώς.
Αφήστε με.
Background music https://youtu.be/kJ4s3G7hgR4
Περιήλιο
Όταν σε πλησίαζα πολύ
Αλλά πριν σ'αγγίξω•
Πριν καώ.
( Η Γη τουλάχιστον γλιτώνει πάντα.)
Background music https://youtu.be/JvCmg7vSk5Y
Ένα κουκούλι με σκέψεις κάμπιες
Πάλλεται μέσα στο κεφάλι μου
Κάποιες πεθαίνουν έτσι ξαφνικά
Χάνονται σε χωμάτινες σήραγγες
Πριν προλάβω να τις ψηλαφήσω
Άλλες γίνονται πεταλούδες
Με σέρνουν σε κήπους μαγικούς
Να μ' αναστήσουν με χρωμαρώματα
Και κάποιες μούμιες του θανάτου
Να με τραβολογάνε στις πυραμίδες
Εκεί που τα μυστήρια είναι αθάνατα
Τα μυστικά καλά θαμμένα
Κι η Κλεοπάτρα για πάντα ζωντανή.
Background music https://youtu.be/TJAfLE39ZZ8
Τελευταία μέρα της χρονιάς σήμερα και σκέφτομαι ότι πιο σοκαριστική και ταυτόχρονα παράδοξη, σε πολλά επίπεδα, χρονιά, δεν έχω ζήσει. Το σοκ του να έρχεσαι αντιμέτωπος με την τραγική αλήθεια ότι η ζωή σου δεν σου ανήκει, ότι αποφασίζουν οι άλλοι ακόμη και για το πώς και πού θα ανασάνεις, είχε κόστος βαρύ.
Από την άλλη, ένα παράδοξο με κυνηγούσε συνέχεια φέτος. Όσο καλύτερα έμαθα τον εαυτό μου και είδα ξεκάθαρα την αλήθεια του, τόσο θόλωσε η κρίση μου για τους άλλους. Ανατράπηκαν μέσα μου θεωρίες και εικόνες που είχα για πολλούς και έπεσα πολλές φορές απότομα απ' το σύννεφό μου.
Όση ελευθερία απέκτησα σε προσωπικό επίπεδο, τόσο εγκλωβισμένη στις έξω από μένα συνθήκες βρέθηκα.
Όση χαρά πήρα από ανθρώπους, τόση λύπη μου προκάλεσαν τελικά.
Και κάπως έτσι έχασα θετικά κομμάτια του εαυτού μου, δομικά συστατικά μου,και έπιασα τον εαυτό μου να αφήνεται πολύ συχνά σε σκέψεις και συμπεριφορές κυνικές. Ασπίδα; Αντίδραση; Άλλος θα έλεγε ότι απλώς ωρίμασα. Εγώ το ονομάζω φθορά και δεν μ' άρέσει.
Αν έχω λοιπόν μια ευχή για τον καινούργιο χρόνο είναι να μου δώσει πίσω τα χαμένα κομμάτια του εαυτού μου και κυρίως να μου ξαναφέρει την ποιητική ματιά με την οποία έβλεπα πάντα τον κόσμο και όσους ζουν σ' αυτόν. Τώρα θα μου πεις...οκ, αλλά...ναι, ξέρω... αλλά "τί νόημα έχει το όνειρο χωρίς μικρές νοθείες;"
background music https://youtu.be/_i5fBY3a5Q0
Bad seed or badly broken?
Κάποτε μου εμπιστεύτηκε ένας άνθρωπος που ένιωθα πολύ κοντά μου, την υπαρξιακή του αγωνία για το εάν για τα λάθη και τα στραβά της ζωής του φταίει που τον σακατέψανε οι συνθήκες από μικρό και έγινε damaged goods, broken ,όπως συχνά έλεγε, ή μήπως τελικά ήταν απλώς a bad seed. Ακόμη σαφή απάντηση δεν έχω, κι ούτε μάλλον θα έχω ποτέ, αλλά θα πω με σιγουριά MIND THE GAP between broken people and their erratic attitude. Άμα πέσεις μέσα, κινδυνεύεις να χάσεις τον εαυτό σου, την αλήθεια σου, την επαφή με την πραγματικότητα. Το παιχνίδι αυτό είναι για γερά νεύρα. Πριν μπεις σ΄ αυτό, αναρωτήσου πόσο το θες κι αν αξίζει την ταλαιπωρία. Μπορεί και ναι.
Έχει σίγουρα ενδιαφέρον πάντως. Έστω και ως άσκηση αυτογνωσίας. Μόνο που τουλάχιστον οι όροι του παιχνιδιού πρέπει να είναι δίκαιοι. Να ξέρεις με τι έχεις να κάνεις. Την ακριβή διάγνωση οφείλει να στην εκμυστηρευτεί ευθύς εξαρχής, κι ας είναι δύσκολο. Δικαιούσαι να γνωρίζεις και υποχρεούται να σου πει. Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει μια κάποια ελπίδα ευόδωσης.
background music https://youtu.be/Agk1byIie70
Μέσα στον πίνακα
Να χαθώ μια μέρα μέσα στην ζωγραφική. Να έχω ένα σπίτι με την κρεβατοκάμαρα του Βαν Γκογκ, την τραπεζαρία του Καντίνσκι και το κόκκινο δωμάτιο του Ματίς. Στα βάζα να είναι τα τριαντάφυλλα του Ρενουάρ και ο κήπος απέξω να είναι του Μονέ. Να χαζέψω το Παρίσι μέσα απ'το παράθυρο του Σαγκάλ και να μοιάζω στην γυναίκα με τα κόκκινα μαλλιά του Μοντιλιάνι, ενώ τα ρολόγια του Νταλί θα λιώνουν στην μνήμη μου. Να γίνω η κυρία με την βεντάλια του Κλιμτ και να πάρω εγώ το φιλί στο Φιλί του. Να γίνω η Δόνα Ισαβέλλα του Γκόγια και μετά να φορέσω το κολιέ από αγκάθια της Φρίντα Κάλο. Να χορέψω σαν τις μπαλαρίνες του Ντεγκά, να κοιταχτώ στον καθρέφτη σαν το κορίτσι του Πικάσο και να φάω φρούτα απ το καλάθι του Καραβάτζιο.
Τόσες εικόνες, κι άλλες τόσες και ξέμεινα τελικά με την κραυγή του Μουντς.
Terra Incognita
Βόλτα στον ήλιο
Θύμηση
Στη γλυκερή ανταλλαγή στιγμών θλιβερών μικροζωών που περνάει μπροστά απ' την οθόνη μου, αρπάζω με την άκρη του ματιού μου κομμάτι του ουρανού μ ένα αστέρι μόνο του, με ύφος τολμηρό κι αντάρτικο, -κι έτσι πιο ωραίο-, και σαν να θυμήθηκα κάτι απ' την ζωή, τότε που έμοιαζε με τον εαυτό της.
Background music https://youtu.be/OGegIY0hOH8
Lockdown thoughts and feelings
🔐Τραβάω με τον χάρακα ίσιες γραμμές.Ζωγραφίζω μόνη μου τα κάγκελα. Μπαίνω πίσω απ'αυτά και παίρνω μαζί μου αγαπημένους ποιητές, μουσικές και κάνα δυο ανθρώπινες θύμησες. Έτσι, για την ψευδαίσθηση ότι εγώ επέλεξα αυτή την φυλακή.
🔐Ασάφεια. Εξάντληση.Θολό τοπίο εντός και εκτός. Ο κόσμος όλος σε εκκρεμότητα.
Γυμνό τετράδιο
Γυμνό το τετράδιο, απορημένο το ποίημα. Ζωντανός ο ποιητής.
Μηδέν. Ούτε μη ούτε δεν.
(Άρωμα μου μυρίζει)
Καινούρια σελίδα
Κάθε φορά που γυρίζεις σελίδα για να γράψεις μια καινούρια στη ζωή σου, το γράμματα βγαίνουν όλο και πιο αχνά. Εξαντλείται σταδιακά η δύναμή σου και η πίστη σου στο μολύβι, στο χαρτί, μη σου πω και σ'όλο το τετράδιο. Άσε που σβήνε σβήνε, σώνεται κι η γόμα, σκίσε σκίσε σελίδες, σώνεται και το τετράδιο. Με το εξώφυλλο θα μείνουμε στο τέλος.
Ατέλειωτα βήματα σε πλακόστρωτα σοκάκια Χίλιοι πυργίσκοι καρφώνονται στο βλέμμα μου Όλη η πόλη μυσταγωγία Και το παρόν σε πλήρη ήττα Με τ...
