Amor vincit omnia και άλλες πανωλεθρίες
Και η αμφισημία των ματιών σου
Έτσι ορίζω εγώ τη γοητεία
Όλοι χρειαζόμαστε έναν μεγάλο έρωτα για άλλοθι όταν βυθιζόμαστε στην απελπισία μας. Έτσι, για να βγάζει η πίκρα ένα κάποιο νόημα.
Βγάλε τα αγκάθια της νομοτέλειας απ' το μυαλό μου
αν μπορείς.
'Οχι το να προσπαθείς να είσαι τέλειος, αλλά αντιθέτως, το να μην φοβάσαι να μου εκθέσεις το ατελές σου, αυτό σε κάνει ερωτεύσιμο.
Σε μια σταλαματιά λέξης σε βρίσκω,
σ' έναν ωκεανό αριθμών σε χάνω.
Μείνε λίγο ακίνητος να σε δω.
Από χρώματα, για μένα να φοράς μόνο διάφανο.
Είναι ωραίο να σε βλέπω χωρίς τις αποχρώσεις των άλλων.
Τhe invigorating new.
Κι όλοι μπλεγμένοι σε πλέγματα από συμπλέγματα.
Να ανακαλύψουμε την απλότητα στην πολυπλοκότητά μας.
Να ρέουμε. Μαζί.
Του έρωτα η άλωση, του εαυτού ανάλωση.
Μην μ' ακουμπάς όταν στάζει το βλέμμα σου αμφιβολία
και το χάδι σου δισταγμό.
Αποπροσανατολισμός πλήρης
με πυξίδα εσένα.
Ίμερος ανήμερος
Ο έρωτας χάδι στην πληγή.
Απαλό νά' ναι μόνο. Δεν αντέχω άλλο πόνο.
Να γλείψω τον πόνο αργά από τα δάχτυλά σου.
Και μετά μίλα μου για την ασθενή σάρκα.
Και βάσανο και βάλσαμο.
Το φιλί.
Μια υποψία άνοιξης καταμεσής του φθινοπώρου.
Αακαρδαμυκτί. Από λατρεία.
Αλλιώς βαριέμαι.
Και πόσο έρωτα να πληκτρολογήσεις;
Παρατηρείται αλλαγή ανθρώπων
πιο γρήγορα κι από αλλαγή πίστας σε βιντεοπαιχνίδια.
(Και η σφαγη συνεχίζεται.)
Μισές, λειψές, εικονικές, πλασματικές αλληλεπιδράσεις.
Δεν θέλω να ξεχάσω την αλήθεια του απτού.
Ματαιώθηκαν τόσες λέξεις μες στην παρόρμηση ή την ψευδαίσθηση, που δεν θα έχει μείνει καμία να εκφράσει το Αληθινό και το Ωραίο.
Των καιρών
Προσομοίωση έρωτα μες στην προσομοίωση ζωής.
Τα αληθινά πότε θα ξανάρθουν;
Συνάντησα τυχαία την λέξη "εύθρυπτος" σήμερα
και σκέφτηκα τον κόσμο, την σύνθεσή του
και σένα.
Για να λυθεί η εξίσωση με δύο αγνώστους
χρειάζεται γνώση και ικανότητα.
Και δεν μιλώ για μαθηματικά.
Χιόνισαν στην ψυχή μας τόσοι άνθρωποι• λιώνει άραγε αυτός ο πάγος;
Background music https://youtu.be/NGorjBVag0I
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου