Ο ΔΙΚΌΣ ΜΟΥ ΠΝΙΓΜΌΣ ΤΟΥΣ

Πώς να σε κολυμπήσω θάλασσα ξανά;

Τα νερά σου γίνανε ταφόπλακα

Η αλμύρα σου είναι από δάκρυα σαστισμένων παιδιών

Τα κύματά σου είναι οι τελευταίες αγκαλιές απελπισμένων μανάδων 

Πώς να σε κολυμπήσω θάλασσα ξανά;

Τα ψάρια σου έχουν στα δόντια τους ανθρώπινο αίμα

Τα βράχια σου τσακίσανε ζωές και όνειρα

Στα φύκια σου μπλέχτηκαν πεθαμένα σώματα 

Πώς να σε κολυμπήσω θάλασσα ξανά;

Εσένα που με λύτρωνες

Με εξάγνιζες

Με ένωνες με Θεό και Άνθρωπο •

Δεν θα σε κολυμπήσω θάλασσα ξανά

Θα πέφτω μέσα σου πέτρα

Ασήκωτο το βάρος 

Της αμαρτίας μου

Της αδυναμίας μου

Της απραξίας μου

Με ένα λυγμό και μια συγγνώμη 

Με την απελπισία μου επιμνημόσυνη δέηση

Έτσι θα πέφτω μέσα σου θάλασσα

Μονάχα έτσι πια 

https://youtu.be/avM8IICWq60

ΓΕΝΈΘΛΙΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ

 Φίλοι μαζεμένοι στη βεράντα

Στα κρυστάλλινα ποτήρια του ουίσκι

Διαθλώνται παρελθούσες στιγμές

Απ'το παράταιρα σκισμένο τζην

Χάσκουν αμήχανες ευχές

Μεσήλικα αστεία

Σε αναπαράσταση αλλοτινών γέλιων

- μα πώς ξεθυμαίνει έτσι κι η χαρά κι η λύπη, σχεδόν νομοτελειακά,

ποσά αντιστρόφως ανάλογα με την ωριμότητα μας-

Κι όμως εσένα σε φαντάζομαι να γελάς δυνατά

Σθεναρά αντιστεκόμενος στη φθορά

Μ' ένα σαρδόνιο χαμόγελο

Κι ένα αυτοσαρκαστικό σχόλιο

Στην άκρη της γλώσσας σου

Εμφατικό ουσιαστικά μιας κάποιας υπεροχής σου

(Στον παρατηρητικό τουλάχιστον αποδέκτη)

Και στο πίσω μέρος του μυαλού σου

Η επιθυμία για ένα σώμα

Ένα δώρο φτιαγμένο από φιλιά

Με κορδέλες δυο χέρια 

Περιτύλιγμα ανάσες κοφτές

Να σφάξεις τον χρόνο

Να μη σου βγαίνει μπροστά

Να νικήσεις .

( Όπως πάντα σου άρεσε)

https://youtu.be/Dnd_e6SD2M8