Συνειδητοποίηση καραντίνας
Πλένω το μυαλό μου με νερό και σαπούνι
Αποστειρώνω την καρδιά μου με αντισηπτικό
Σ ' αυτές τις άγριες μέρες της απομόνωσης
Μ' αγριεύει πιο πολύ η συνειδητοποίηση
Της από πριν, εν μέσω πλήθους, μοναξιάς μου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ΠΡΆΓΑ
Ατέλειωτα βήματα σε πλακόστρωτα σοκάκια Χίλιοι πυργίσκοι καρφώνονται στο βλέμμα μου Όλη η πόλη μυσταγωγία Και το παρόν σε πλήρη ήττα Με τ...
-
Επικήδειος ( 11-6-2020 ) Η μετουσίωση του βίτσιου, του ακραίου, συχνά και του αντιπαθητικού σε ποιήματα μοναδικά αυθεντικά. Αλήθεια χωρίς ... -
Broken wings The tossed feathers of our broken wings Leaving black marks on blank space (Verses screaming of darkness) Led us to each othe... -
Ένας τύπος συνηθισμένος Σε πρώτη ανάγνωση τουλάχιστον Απ'το βλέμμα του κρεμόταν μια καχυποψία Κι ας ήταν το χαμόγελο διάπλατο Ζύγισε ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου