24.12.20

Ο ΚΥΒΟΣ ΕΡΡΙΦΘΗ

Σκέψεις μετά την ρίψη του κύβου 


Ακούς Ελύτη? Τό' γδαρα το πρέπει. Από το γιώτα ίσαμε το πι. Όπως με πρόσταξες. Άει να δούμε τώρα..

Ο αλήστου μνήμης γαμήλιος αμφίδρομος βασανισμός. Να ζήσουμε να τον θυμόμαστε.

Οι δέκα πληγές του σ'αγαπώ.

Αλυσιδωτές αντιφάσεις.

Ανυπολόγιστες οι ζημιές, ανέρχονται σε ύψος εκατομμυρίων δακρύων.

Aπό μελανιές, μία στο πόδι που βρήκα στο τραπέζι, μία στο μέτωπο που βρήκα στο ντουλάπι και μία στην ψυχή που βρήκα στη σκέψη σου.

Ανακατανομή εσωτερικού πλούτου.

Κάνε το σωστό σου.

Κοινές αναμνήσεις και άλλα μυθεύματα.

Το κουράγιο για declutterring, σημαντικό για σπίτια και ψυχές.

Πυκνή πλέξη από όψιμα λόγια έρωτα. Πάλιωσε όμως το πλεκτό, δεν ζεσταίνει πια. Ξεθώριασε και το χρώμα...

Πόσο πιο σιωπηλοί θα ήμασταν οι άνθρωποι αν είχαμε πλήρη επίγνωση του αντίκτυπου της κάθε λέξης μας.

Και σε πόσα κομμάτια να τεμαχίσουμε την αλήθεια για να πάρουμε όλοι από ένα?

Ωχ! Κάτι τσαλακωμένα συναισθήματα στο συρτάρι. Μην ξεχάσω να τα πετάξω αύριο.

Η μον(η)αξια.

Από μέρη του λόγου, θα ήμουν σίγουρα ρήμα, και μάλιστα δράσης. Tρέχω, πέφτω τσακίζομαι, σηκώνομαι, ξανατρέχω.

Μου αρέσει αυτή που γίνομαι περισσότερο απ'αυτή που είμαι.

Μο(υ)ντάρω (σ)τη ζωή μου.

The art of reinventing yourself.


background music https://youtu.be/R-wxSP1MA1c


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΧΑΡΆ

  Η πρώτη αχτίδα του ήλιου  Εκεί που κρέμεται το αναπάντεχο  Πόσο αβίαστα μου χαράζει χαμόγελο  Ξημερώνει χαρά η θερινή αυγή  Ανέφελα τα μάτ...